هوش کمپلکس ششم (یا هوش چندگانه)

به نظریه‌ای اشاره دارد که توسط هوارد گاردنر در سال ۱۹۸۳ مطرح شد. گاردنر بیان کرد که هوش یک مفهوم چند بعدی است و افراد می‌توانند در حوزه‌های مختلف هوش توانایی‌های متفاوتی داشته باشند. او در ابتدا هفت نوع هوش را معرفی کرد که شامل موارد زیر است:

1. هوش زبانی: توانایی استفاده از زبان برای بیان افکار و احساسات.

2. هوش منطقی-ریاضی: توانایی تفکر منطقی و حل مسائل ریاضی.

3. هوش فضایی: توانایی درک و تجسم فضایی.

4. هوش موسیقایی: توانایی درک و ایجاد موسیقی.

5. هوش حرکتی: توانایی استفاده از بدن برای بیان احساسات یا انجام کارها.

6. هوش بین‌فردی: توانایی درک و تعامل با دیگران.

7. هوش درون‌فردی: توانایی درک خود و احساسات خود.

در سال‌های بعد، گاردنر انواع دیگری از هوش را نیز معرفی کرد، از جمله هوش طبیعی‌نگر (توانایی درک طبیعت و محیط زیست) و هوش وجودی (سوالات عمیق درباره وجود و زندگی).